Venus

۞Imię: Venus

۞Nazwisko: Naville 

۞Przydomek: Mejiro (jap. Białe oko) 

۞Płeć: Wadera

۞Wiek: 3 lata
۞Urodzona: 30.07

۞Partner: Brak, niezamężna.

۞Potomstwo: Brak, bezdzietna.

۞Rasa: Wilk szary
۞Pochodzenie: Granice Rosji. 

۞Stanowisko: Alfa
۞Moc: Ognia

۞Charakter: Cóż o niej można rzec. Skryta, nie byle komu mówi o sobie. Dany osobnik musi zdobyć jej zaufanie, co jest z resztą bardzo trudne. Mimo to, nie należy do wilków nieśmiałych. Wiecznie poszukuje mocnych wrażeń, dzięki którym jej serce zabije szybciej. Kocha ryzyko, wiatr, zabójcze prędkości i polowania. Walka stanowi dla niej stopień neutralny: walczy, kiedy musi, w obronie własnej lub, w przyszłości, stada. Jest zdolna do poświęceń, choć nigdy nie odda życia, za kogoś kogo nie zna. Rzadko ulega wpływom większości, a jeśli już,l sama musi uznać że jest to warte jej czasu. Bywa pesymistyczna , i mimo tego, że bywa wredna, arogancka i nieustępliwa, jest niezwykle wrażliwą wilczycą, i łatwo zranić jej uczucia. 

۞Cechy: Zdecydowanie cechuje ją szybkość i zwinność, które można ze sobą postawić na równoważni. Zwykle zdaje się an te dwie cechy, choć nie można powiedzieć że jest ona słaba. Jest inteligentna, zwykle nie podejmuje pochopnych decyzji, kiedy trzeba, działa szybko i sprawnie. Niezwykłą siła woli i wrodzona odporność na ból,pozwalają jej wybrnąć z każdej niemal krytycznej sytuacji.

۞Znaki szczególne: Jej prawe oko jest całe białe, a po wypadku ma obandażowane przednie łapy.

 ۞Lubi: Zdecydowanie zabójcze prędkości i polowania to jej ulubione czynności, jednak gdy księżyc jest w pełni, siada na kamieniu i wyje przeciągle.

۞Nie lubi: Owadów. Zdecydowanie. 

۞Historia:  Narodzona w puszczy jako córka alf, zawsze miała to, czego tylko dusza zapragnie. Dostatek pożywienia, kochających rodziców, szanujące ją stado. Dorastała w szczęściu, pełna chęci do życia, marzeń, planów na przyszłość. Otoczona przyjaciółmi, nigdy nie mogła się nudzić. Nie zaznała smutku, żalu a ni bólu, te trzy pojęcia były jej całkiem obce. W końcu, jak każdy młody wilk, nazwana Venus Leyilah Hekate Vi, rozpoczęła treningi pod czujnym okiem matki. Uczyła się co jej wolno, a czego nie, a także gatunków zwierząt na które polowano od lat. Nie była w tym mistrzynią, bo tego nie można powiedzieć, ale szło jej całkiem nieźle. W końcu nadszedł czas, by opuścić rodzinne strony, o czym zadecydowali jej rodzice. Wilczyca ruszyła w drogę, pewna że samotne życie niczym nie różni się od stadnego. Nie mogła się bardziej pomylić. Tamten styl bycia był dla niej niezwykle wygodny, a teraz... po tygodniu rozumiała, że to nie to samo. Głodowała wiele dni, aż na swojej drodze spotkała padlinę. Mimo tak marnego jej stanu, zaczęła jeść. Niestety, stanęło przed nią dziwne zwierzę, niewiele od niej większe. Ryś. Jej jednak ani się śniło oddać jedzenia. I skończyło się to fatalnie. Kot zamachnął się, i przeciął pazurami jej prawe oko, z którego trysnęła szkarłatna ciecz. Młoda uciekła z podkulonym ogonem. Cudem wtedy przeżyła, ale jej oko stało się białe. Po pół roku radziła sobie jak nikt, wprawiając się w polowaniu i walce. Postanowiła założyć własne stado, ponieważ samotne życie już się jej znudziło. Mając nadzieję, ze ktoś odnajdzie należące do niej malownicze tereny, czekała cierpliwie.

۞Ekwipunek: Zapasowe bandaże, *sikanda.

***
*Sikanda-jest to broń Venus, której jednak nie musiała ona dotychczas używać.  

Watahę uważam za otwartą!